Przyczyny i objawy stożka rogówki

Stożek rogówki i związane z tym objawy to problem, który dotyczy średnio jednej na każdy tysiąc osób na świecie. Schorzenie pojawia się najczęściej u młodych mężczyzn (ok. 25-35. roku życia), ale może wystąpić także u pozostałych pacjentów. Czy wiesz, że dwa bardzo częste nawyki, które większość z nas wykonuje niemal codziennie, mogą znacznie zwiększyć ryzyko pojawienia się stożka rogówki?

Jak dochodzi do powstania stożka?

Rogówka, czyli najbardziej zewnętrzna część gałki ocznej, charakteryzuje się gładką powierzchnią i odpowiednią grubością. To ważne cechy, dzięki którym może ona spełniać swoją rolę w całym procesie widzenia. Zadaniem rogówki jest skupianie światła wpadającego do oka i kierowanie go na warstwę receptorów, czyli siatkówkę. Potem informacja ta jest zamieniana na impuls nerwowy i trafia do mózgu – a my odbieramy wrażenie wzrokowe, czyli widzimy.

W przypadku schorzenia jakim jest stożek, dochodzi do nadmiernego ścieńczenia i w konsekwencji uwypuklenia rogówki. Jej powierzchnia staje się nierówna, a kąty, pod którymi załamywane było światło, ulegają zniekształceniu. To właśnie dlatego w przebiegu tej choroby pojawiają się symptomy pogorszenia ostrości wzroku. Z biegiem czasu stożek może postępować. Bez podjęcia leczenia potrafi doprowadzić nawet do konieczności przeszczepu rogówki.

Objawy stożka rogówki

Stożek rogówki występuje najczęściej w obojgu oczach i zwykle rozwija się latami. Możliwe są okresy samoistnego zahamowywania choroby, jednak po jakimś czasie i tak postępuje ona dalej. Trzeba pamiętać, że nie ma tu reguły – u każdego pacjenta przebieg schorzenia może być nieco inny. Do najczęściej występujących w stożku rogówki objawów zaliczamy:

• pogorszenie ostrości wzroku przypominające krótkowzroczność lub astygmatyzm;
• pieczenie, swędzenie, zaczerwienienie oczu;
• wrażenie obecności piasku pod powiekami;
• nadwrażliwość na światło;
• uczucie potrzeby pocierania oczu;
• pogorszenie widzenia w ciemności i przy słabym oświetleniu;
• wrażenie aureoli wokół źródeł światła;
• wypadanie soczewek kontaktowych z oczu, mniejsza ich tolerancja.

Jak już wspomnieliśmy na początku, stożek rogówki występuje u pacjentów w każdym wieku. Dlatego warto pamiętać, że schorzenie może pojawić także w okresie dzieciństwa.

Przyczyny powstawania stożka

Na razie nie da się wskazać jednej, konkretnej przyczyny stojącej za pojawianiem się stożka rogówki. Jest jednak lista czynników, które powodują zwiększone ryzyko jego wystąpienia. Należą do nich m.in.:

• pocieranie oczu;
• alergie i choroby związane z atopią;
• niektóre schorzenia genetyczne;
• duża ekspozycja na promieniowanie UV (np. przez opalanie się, korzystanie z solarium, stosowanie okularów przeciwsłonecznych bez odpowiedniego filtra);
• niezapalne choroby tkanki łącznej (np. zespół Marfana, zespół Elhersa-Danlosa);
• wrodzona łamliwość kości;
• zespół opadającej powieki;
• brak odpowiedniej higieny podczas korzystania z soczewek kontaktowych i zbyt długie ich noszenie;
• zwyrodnienie barwnikowe siatkówki;
• niepełnosprawność intelektualna.

Jak się zatem okazuje, przynajmniej dwa często powielane przez nas nawyki narażają nas na zwiększone ryzyko wystąpienia stożka rogówki. Mowa oczywiście o pocieraniu oczu i błędach podczas korzystania z soczewek kontaktowych. Postarajmy się zatem wyeliminować je z naszego życia!

Jak można leczyć stożek?

Stożek rogówki pozostaje schorzeniem, którego nie da się pozbyć całkowicie. Można jednak skutecznie hamować jego postępy – tak, by uniknąć poważnych powikłań w przyszłości. W terapii stosuje się różne metody, m.in.:

• zabieg Cross Linking – najpopularniejsza i najskuteczniejsza metoda, używana na całym świecie.
• pierścienie śródgałkowe Intacs – zabieg wszczepienia specjalnych, przyjaznych dla organizmu pierścieni wewnątrzgałkowych, których zadaniem jest regulacja kształtu stożka.
• zabieg Topoguided – wykorzystujący laser i topograficzną mapę rogówki. Obecnie rzadziej wykonywany.

Dodatkowo, w walce ze stożkiem rogówki można stosować stabilnokształtne soczewki kontaktowe. Nie hamują one postępów choroby, ale pozwalają na złagodzenie dolegliwości i są przystosowane do korekcji wzroku osób, których rogówka ma kształt stożka (zwykłe okulary i soczewki zazwyczaj są u takich pacjentów nieskuteczne).

Cross Linking – złoty standard w walce ze stożkiem rogówki

W terapii stożka najczęściej stosuje się zabieg Cross Linking (ang. „wiązanie krzyżowe”). To procedura, która polega na nasączeniu rogówki roztworem fotouczulacza (ryboflawiny). Następnie naświetla się ją światłem UV o odpowiednio dobranej długości fali. Ten proces pobudza komórki rogówki do wytwarzania większej ilości wiązań krzyżowych, które mają za zadanie wzmacniać tkankę. W efekcie rogówka staje się bardziej wytrzymała i dużo więcej odporna na odkształcenia. Dzięki tej metodzie można hamować postępy stożka, a zdarzają się także przypadki jego częściowego cofania się.

Zabieg Cross Linking jest krótki (trwa ok. 35 minut), w pełni bezpieczny, a dzięki miejscowemu znieczuleniu również zupełnie bezbolesny. Można go wykonać ambulatoryjnie i jeszcze w tym samym dniu wrócić do domu.

Jedną z klinik oferujących leczenie stożka rogówki (również metodą Cross Linking) jest Specjalistyczne Centrum Korekcji Wzroku – Vidium Medica.