W hołdzie dla Witolda Pileckiego (zdjęcia i film)

19 wrze śnia złożony został wieniec od Komitetu 14 czerwca pod Ścianą Śmierci, w 80 rocznicę rozpoczęcia ochotniczej misji Witolda Pileckiego w KL Auschwitz.

Jako delegacja, udaliśmy się tam z samego rana, by dotrzeć na miejsce przed godziną 10. Wyjazd z Podhala przebiegał planowo. Delegacja ta była zgłoszona wcześniej władzom muzeum, przez przewodniczącą Komitetu 14 czerwca - byłą więźniarkę KL Auschwitz, Panią Barbarę Wojnarowską-Gautier. Po wypełnieniu szczeg ó łowego formularza została zaakceptowana przez władze muzeum. W formularzu opr ócz wszelkich danych wpisano do akceptacji z łożenie kwiat ów, zapalenie znicza, odczytanie fragmentu Raportu Witolda pod Ścianą Śmierci i oczywiście wniesienie polskiej flagi na drzewcu.

Po przyjeździe do Oświęcimia, niewielkie trudności z powodu zamknięcia jednej z dr óg prowadz ących do celu. Po przyjeździe na parking wewnętrzny przy ul. Więźni ów O święcimia 20, udaliśmy się do Muzeum Auschwitz, by złożyć wieniec i odczytać fragment raportu Witolda Pileckiego. Raport ten, miał być odczytany w związku z " Narodowym Czytaniem Raportu Witolda w 80 rocznicę ochotniczej misji Witolda Pileckiego w KL Auschwitz. ".

Na wstępie przed bramą od strony budynk ów administracyjnych przywita ła nas ochrona. Imię, nazwisko, dezynfekcja rąk. Po tym zabiegu przeszliśmy do meritum. Mieliśmy pozwolenie na wejście z wieńcem, zniczem i flagą polską. Jak się okazało na wejściu, wieniec i znicz nie był problemem. Gł ówn ą uwagę przykuwało biało-czerwone pł ótno z drzewcem. Pan ochroniarz zgodzi ł się by wejść z pł ótnem, niestety drzewiec mia ł zostać ściągnięty, jak to już bywało ostatnimi czasy.

Po dłuższej rozmowie i naszym sprzeciwie, odbyła się rozmowa telefoniczna pomiędzy ochroniarzem, a osobą decyzyjną w tej sprawie, kt óra summa summarum zgod ę na wejście z flagą wydała. Eskortował Nas jeden z ochroniarzy Muzeum Auschwitz.

Przechodząc z wieńcem, złożonym z 80 kwiat ów, bia ło-czerwonych r ó ż i powiewającą biało-czerwoną flagą, ruszyliśmy w kierunku bramy gł ównej by łego obozu Auschwitz. Mijając napis " Arbeit Macht Frei " kierowaliśmy się bezpośrednio pod Ścianę Śmierci, pod kt ór ą rozstrzelano co najmniej kilka tysięcy Polak ów. Ścianą, kt óra sta ła się miejscem hołdu i modlitwy.

Po dotarciu na miejsce, przed Ścianą Straceń, został złożony wieniec od delegacji Komitetu 14 czerwca. Zapalając znicz Pamięci, na końcu został odczytany fragment raportu Witolda Pileckiego :

"Gra, kt ór ą zacząłem prowadzić w Oświęcimiu była niebezpieczną. Zdanie to nie oddaje rzeczywistości – w łaściwie daleko przekroczyłem to, co niebezpiecznem ludzie nazywają na ziemi – samo przekroczenie drutów wchodz ąc do obozu już było więcej niż niebezpieczne.

To też praca, kt ór ą rozpocząłem tu frapowała mnie całego, bez reszty, a że zaczęła rozwijać się coraz szybciej, zgodnie z planem, naprawdę zacząłem się obawiać, by rodzina nie wykupiła mnie, jak innych koleg ów, bo przecie ż r ównie ż żadnej sprawy tu nie miałem i przyjechałem z " łapanki " .

To też pisałem do rodziny, nie mogąc dekonspirować pracy, że jest mi tutaj naprawdę dobrze, żeby nie ruszali mojej sprawy, że chcę tu trwać do końca. Sam los rozstrzygnie czy mi się uda wyjść.

Powrotną drogą otrzymałem odpowiedź, że Janek Włodarkiewicz, pytał wszystkich: dlaczego poszedł?

Był jednak konsekwentny i rodzinie, kt óra si ę zwr óci ła o pomoc w wykupieniu mnie, odpowiedział, że pieniędzy na to nie ma. "

Po odczytaniu fragmentu raportu Witolda Pileckiego, udaliśmy się w kierunku wyjścia pod eskortą ochroniarza muzeum.

Wracając na parking wewnętrzny zdążyliśmy wcześniej zauważyć ciężki sprzęt, kt óry znajdowa ł się na parkingu i hałdy ziemi, żwiru i pociętego drzewa. W strefie ochronnej trwa wielka budowa, kt óra wzbudzi ła nasz niepok ój.W bloku 11 na I pi ętrze nie wolno zwiedzać wystawy, bo grozi to zwaleniem. Jesteśmy zaniepokojeni, czy drgania przy wykopach i pracach nad podziemnym tunelem nie wzruszą tych delikatnych budynk ów...

Sebastian Śmietana, członek Komitetu 14 czerwca

Janusz Śmietana