Figurka Matki Bożej Niepokalanej w nowej odsłonie

Niedawno zakończono prace przy renowacji kamiennej figurki Matki Bożej Niepokalanej, która od lat jest ważnym elementem krajobrazu i kultury Krościenka nad Dunajcem. Figurka wróciła na swoje miejsce na skale przy drodze do Krasu w miejscu znanym jako Pod Zawiesami. Ten niewielki, ale znaczący sakralny obiekt, jest nie tylko symbolem religijnym, ale również świadectwem bogatej historii regionu i jego mieszkańców.

Prace nad odnowieniem figurki były możliwe dzięki wsparciu finansowemu z różnych źródeł. Województwo Małopolskie przekazało dotację w wysokości 39 000 zł w ramach konkursu „Kapliczki Małopolski 2024”, a Pieniński Park Narodowy dołożył dodatkowe 27 000 zł, co łącznie pokryło większość kosztów projektu. Dzięki tym środkom udało się nie tylko odnowić figurkę, ale także zamocować nad nią specjalną podwójną siatkę ochronną, która zapobiegać ma dalszym uszkodzeniom przez spadające fragmenty skał. Całkowity koszt przedsięwzięcia wyniósł 66 019,99 zł.

Prace konserwatorskie wykonał Zakład Produkcji Usług Wielobranżowych i Handlu Roberta Szczepaniaka ze Szczawnicy. Oprócz finansowego wsparcia Pieniński Park Narodowy zapewnił również fachową pomoc techniczną. Działania te przywróciły figurce dawny blask i zagwarantowały jej ochronę na przyszłość, co ma ogromne znaczenie dla zachowania dziedzictwa kulturowego Krościenka.

Historia figury Matki Bożej Niepokalanej

Figurka Matki Bożej Niepokalanej została umieszczona na skale nad Dunajcem w 1958 roku, w setną rocznicę objawień w Lourdes. To miejsce, wybrane nieprzypadkowo przez księdza proboszcza Bronisława Krzana, od początku miało szczególne znaczenie dla lokalnej społeczności. Znajdujące się tam źródełko z krystalicznie czystą wodą przywodziło na myśl podobieństwa do Lourdes, a pobliska przystań flisacka sprawiała, że miejsce to stało się duchowym punktem odniesienia dla flisaków, którzy po zakończonym spływie Dunajcem dziękowali tam Matce Bożej za bezpieczną podróż. Z tego powodu zaczęto nazywać ją Matką Bożą Pienińską.

Historia umieszczenia figurki jest otoczona aurą tajemniczości. Ze względu na niechęć władz do publicznego manifestowania religijności, figurę osadzili na skale w tajemnicy flisacy, co wzmocniło przekonanie o jej cudownym pojawieniu się. Jednak władze szybko zażądały jej usunięcia. Nocą figura została zrzucona ze skały i wrzucona do rzeki, lecz wkrótce ją odnaleziono i przewieziono do kaplicy Dobrego Pasterza.

Mimo usunięcia pierwotnej figurki lokalni mieszkańcy i flisacy nie zrezygnowali z jej obecności. W 1988 roku, na prośbę księdza proboszcza Andrzeja Pękali, Edward Szot, mieszkaniec Krościenka, umieścił na skale nową figurkę Matki Bożej Fatimskiej, wykonaną tym razem z trwałego cementu. Dzięki temu figura mogła przetrwać przez długie lata, mimo trudnych warunków atmosferycznych i zagrożeń związanych z osuwającymi się skałami.

W 2018 roku mieszkańcy wraz z synem fundatora figurki Mirosławem Szotem oraz z Pienińskim Parkiem Narodowym dokonali jej pierwszej renowacji. Niestety, w lutym 2024 roku doszło do kolejnego uszkodzenia figury tym razem przez spadające fragmenty skał. To zdarzenie stało się impulsem do podjęcia dalszych prac zabezpieczających i odnowienia tej sakralnej rzeźby.

Kapliczki, figury i krzyże przydrożne są integralną częścią krajobrazu Małopolski, a ich obecność jest głęboko zakorzeniona w tradycji i religijności regionu. Odnawiając figurkę Matki Bożej Niepokalanej, mieszkańcy Krościenka nie tylko oddają hołd tradycji, ale również dbają o dziedzictwo kulturowe, które przekazywane jest z pokolenia na pokolenie. Ochrona takich obiektów jest nie tylko formą wyrażenia szacunku dla przeszłości, ale także sposobem na zachowanie duchowej i kulturowej tożsamości miejscowości.

Renowacja figurki Matki Bożej Niepokalanej w Krościenku nad Dunajcem to symbol troski lokalnej społeczności o swoje korzenie i przynależność do większej wspólnoty kulturowej i religijnej. Prace konserwatorskie, finansowane ze środków publicznych i lokalnych inicjatyw, to przykład, jak wspólnymi siłami można dbać o dziedzictwo, które kształtuje tożsamość regionu.