Sławni pochodzący z Podhala: ksiądz Jan Komperda - urodzony we Wróblówce obrońca dóbr kultury

Ksiądz Jan Komperda urodził się 12 kwietnia 1804 r. we Wróblówce należącej do parafii Czarny Dunajec w rodzinie rolnika Jana Komperda i Reginy z domu Picura (Picóra).

Szkołę podstawową ukończył  w Nowym Targu, a do gimnazjum uczęszczał w latach 1814-1820 w Podolińcu. Następnie wstąpił do seminarium duchownego w diecezji tarnowskiej. Studiował filozofię i teologię we Lwowie i Tarnowie. Dnia 23 czerwca 1827 r. został wyświęcony na kapłana.

Podjął pracę jako wikary w parafiach diecezji tarnowskiej w Bolesławiu, Przecławiu i Szczucinie, a 1830 r. został proboszczem w Łękawicy, gdzie budował dom dla pracowników plebańskich i szpital dla ubogich. W 1835 r. został przeniesiony na stanowisko proboszcza w Podstolicach. W 1854 r. został proboszczem parafii św. Józefa w Krakowie - Podgórzu. W

latach 50. XIX wieku w Krakowie władze zaborcze Austrii budowały forty, które miały bronić miasto. Jednym z takich miejsc były okolice Kopca Krakusa i Wzgórza Lasoty. Na Wzgórzu Lasoty stał kościół św. Benedykta - budowla romańska, jeden z pierwszych kościołów Krakowa. Według badań naukowych można ją datować na fundację Bolesława Chrobrego, ewentualnie Mieszka II. Na przestrzeni lat kościół był przebudowywany. Obecny barokowy jednonawowy kościół św. Benedykta jest zbudowany na romańskich fundamentach z XIII wieku. Austriacy wybudowali  w jego pobliżu Fort 31 i nazwali go "Benedykt". 

W latach 60. XIX wieku austriackie władze wojskowe zadecydowały o zburzeniu kościółka, bo ograniczał pole ostrzału z pobliskiego Fortu 31 "Benedykt". Sprzeciwił się temu ówczesny proboszcz podgórski ks. Jan Komperda, który odwołał się do władz centralnych w Wiedniu. Dzięki staraniom proboszcza kościół został uratowany. Należy podkreślić dyplomatyczne umiejętności i determinację ks. Jana. Interwencja jego w Wiedniu nie należała do łatwych,  ponieważ obronność państwa stanowiła dla cesarstwa nadrzędny cel. Sukcesem zakończona interwencja w Wiedniu pozwoliła ks. Janowi wyremontować kościół św. Benedykta. Uratowany został zabytek kultury polskiej, który istnieje do dzisiaj.

Po tym wielkim sukcesie w Krakowie ks. Jan został w 1863 r. przeniesiony na proboszcza do swojej rodzinnej parafii w Czarnym Dunajcu. Należy przypomnieć, że w roku 1859 wielki pożar Czarnego Dunajca doprowadził również do zniszczenia parafialnego kościoła. Ówczesny proboszcz rozpoczął odbudowę, a jego następca ks. Jan Komperda w 1864 r. kontynuował odbudowę spalonego kościoła. Dzięki ofiarności parafian i zmysłu organizacyjnego księdza odbudowa i rozbudowa postępowała szybko. Już w roku 1871 można było korzystać w pełni z kościoła. Oprócz odbudowy kościoła ks. Jan miał inne obowiązki, które wynikały z jego doświadczenia i pracy duszpasterskiej. Był dziekanem dekanatu nowotarskiego oraz pełnił obowiązki radcy konsystorza, który załatwiał sprawy administracyjne i sądowe zlecane przez biskupa.

W swojej pracy duszpasterskiej znany był jako autor kazań. Opublikował w Krakowie w 1855 r. "Kazania parafialne na wszystkie święta w roku popularne i obrazowo opowiadane ludowi", "Kazania parafialne na niedziele całego roku. Popularne i obrazowo ludowi  opowiadane" (Kr. 1856), "Kazania przygodne odpustowe, pogrzebowe exhorty i przy różnych zdarzeniach w parafii nauki" (Kr. 1862). W swoich kazaniach zajmował się tematyką obyczajową wsi polskiej, którą dobrze  rozumiał. Dawał liczne wskazówki moralne dla swoich wiernych.

Proboszcz Komperda zmarł 31 października 1879 r. w Czarnym Dunajcu. W kościele pw. Przenajświętszej Trójcy w Czarnym Dunajcu znajduje się tablica upamiętniająca ks. proboszcza Jana Komperdę.

Tadeusz Trybus

Źródła:
1. Encyklopedia Katolicka, Tom IX, wyd. KUL, Lublin 2002,
2. "Dunajec" miesięcznik rzym.-kat. parafii pw. Przenajświętszej Trójcy w Czarnym Dunajcu, wrzesień 2020.