Strażackie święto w Małem Cichem - OSP ma już 90 lat

Od 80 lat są gotowi, by nieść bezinteresownie pomoc innym. To właśnie 19 września 1941 r. powstała Ochotnicza Straż Pożarna w Małem Cichem.

Od tego czasu pomagają innym nie tylko w swojej miejscowości, ale także na terenie sąsiednich miejscowości w gminie Poronin, w powiecie tatrzańskim i na całym Podhalu. Przyświeca im hasło "Bogu na chwałę, ludziom na ratunek".

Dokładnie w 80 rocznicę 19 września 2021 r. odbyła się uroczystość jubileuszowa. Było to wielkie święto dla strażaków, ale też dla wszystkich mieszkańców Małego Cichego. Rozpoczęła ją Msza święta w miejscowym kościele - dziękczynna za wszystkich druhów oraz ich rodziny. Podczas nabożeństwa wojewódzki kapelan strażaków ks. brygadier Władysław Kulig odznaczył dh kapelana ks. Sylwestra Laskowskiego „Złotym Krzyżem Zasługi Orderu Św. Floriana".

Inne odznaczenia przyznane zostały podczas uroczystego apelu na placu przed remizą, który poprowadził mł. bryg. Krzysztof Leja. Wśród gości dostrzec można było zastępcę komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej nadbryg. Krzysztofa Hejduka, małopolskiego komendanta wojewódzkiego PSP st. bryg. Piotra Filipka, komendanta powiatowego PSP w Zakopanem st. bryg. Grzegorza Worwę, prezesa i komendanta z gminy Poronin, dh generała Andrzeja Pawlikowskiego, wojewódzkiego kapelana strażaków ks. bryg. Władysława Kuliga, prezesa Zarządu Oddziału Powiatowego ZOSP RP dh Adama Tracza, radnego powiatu tatrzańskiego Janusza Pawlikowskiego, władze gminy Poronin na czele z wicewójtem Maciejem Dziubasem, sołtysa wsi Małego Cichego druh Marka Migila. Nie zabrakło pocztów sztandarowych bratnich jednostek OSP.

W czasie apelu złotym, srebrnym oraz brązowym medalem "Za Zasługi Dla Pożarnictwa" zostali odznaczeni druhowie z Małego Cichego. Dla wieloletnich druhów został wręczony „Honorowy Dyplom Zasługi".

Uroczystość podkreśliła figura świętego Floriana, która została poświęcona przez obecnych księży oraz wniesiona do budynku remizy. Po apelu wszyscy udali się do remizy, gdzie czekał poczęstunek.

Historia Ochotniczej Straży Pożarnej w Małem Cichem

Historia OSP w Małem Cichem rodziła się w trudnych czasach okupacji hitlerowskiej.

Gazdowie tej małej góralskiej wioski zaszytej w lasach z nielicznymi gospodarczymi zabudowaniami wzdłuż potoku Filipczańskiego i jego dopływów, potoki: Żegliński, Dudowski i Wojciechowski oraz osady: Błociska, Lichajówki, wiedzieli, że muszą sami zadbać o własne bezpieczeństwo, bezpieczeństwo rodzin i dobytku. Zaczęto gromadzić sprzęt ręczny (siekiery, piły, kilofy, haki, wiadra), ustalano, kto będzie mógł podjeżdżać wozem z końmi. W początkowych latach 40-tych XX wieku miał miejsce groźny pożar, który pochłonął zabudowania Wojciecha Żeglenia Matyscorza. W płomieniach zginął jego syn Jan. Po tym nieszczęściu uzyskano sikawkę ręczną, którą nasza jednostka posiada jako eksponat historyczny – sprawny technicznie. Zgromadzony sprzęt, w tym sikawkę ręczną przechowywano w zabudowaniach gospodarczych rodzin Pawlikowskich: Marysioków, Jarków, Franka z Boru. Wojciech Żegleń Matyscorz, widząc problemy pierwszych strażaków, ofiarowuje działkę po drugiej stronie drogi naprzeciw zabudowań, które spłonęły. W tych trudnych, niebezpiecznych czasach, z tragicznym wydarzeniem ustalenie protokolarnego powołania jednostki OSP w Małem Cichem jest niemożliwe i stąd na podstawie ustnych przekazów przyjęto rok 1941 za początek historii naszej jednostki. Po otrzymaniu działki rozpoczęto gromadzenie materiału budowlanego (kamienie, drewno), a następnie w latach 50-tych przystąpiono do budowy remizy. W tym miejscu należy wspomnieć o tych, którzy w tym początkowym okresie mieli największą świadomość i gotowość do zorganizowania się, aby być gotowym do walki z nieszczęściami tj. rodziny Pawlikowskich: Marysioki, Jarki, Borowi, z Boru, a do nich dołączali z biegiem lat kolejni przedstawiciele rodzin Pawlikowskich: Łosie, Parulini, Paroś, rodziny: Górzów, Kułachów, Żegleni, Miglów, Majerczyków, Pawlikowskich Kowolcyn, Para, Gałów, Zapotocznych, Łukszczyków, Rączków, Galiców, Sichelskich, Kukuców. Ten łańcuch pokoleniowy strażaków ochotników trwa – przechodząc na synów, wnuków, a nawet prawnuków. Ta potrzeba służenia w szeregach jednostki OSP poczynając od dziadków, ojców i nadal nie powstaje na rozkaz, lecz z potrzeby serca, z gotowości niesienia pomocy, ratowania. Wszystkie te szeregi druhów nie oczekiwały zapłaty, uznania, ale pomimo tego uznanie i honor znajdowali pośród mieszkańców, którzy widzieli, jak strażacy gotowi są nieść pomoc i ratować nawet kosztem własnego zdrowia czy życia. I tak to trwa przez lata. Do gotowości strażackiej dołączyła gotowość mieszkańców do wspierania jednostki. Popatrzmy na środki transportowe w kolejnych latach: najpierw wóz konny tzw. „zeleźniok”, wóz konny na kołach gumowych, samochód żuk, Tatra T-138, Tarpan Honeker, Star 266, Ford Ranger – nadal i ostatni samochód specjalistyczny ratowniczo-gaśniczy Scania P-360.

Budynki Remiz: lata 50-te XX w. pierwsza strażnica, rok 1985 – budynek remizy 3 kondygnacje + jedno pomieszczenie garażu, dyżurka, świetlica, rok 2012 – dalsza modernizacja i rozbudowa, w tym drugie pomieszczenie garażu i pomieszczenia świetlicowe. Na przełomie wieków został ufundowany sztandar jednostki. Poczynając od roku 1956, co pięć lat druhowie organizują kolejne rocznice powstania jednostki. W roku bieżącym przypada 80-ta rocznica połączona z poświęceniem figury św. Floriana, patrona strażaków.

Obecny Zarząd: Jan Pawlikowski „Kowolcyn” Prezes, Stanisław Kułach Jr. Zastępca Prezesa, Stanisław Pawlikowski „Hancyn” Naczelnik, Paweł Pawlikowski „Bliźniok” Zastępca Naczelnika, Andrzej Pawlikowski „Pastuś” Sekretarz, Janusz Kułach Skarbnik, Adam Rączka Gospodarz, Andrzej Pawlikowski „z Lichajówek” Członek, Wojciech Gał Członek. Łączna liczba druhów 44, młodzieżowa mieszana drużyna pożarnicza 15 osób.

Fot: OSP Małe Ciche