Czym uszczelniać gwinty?

Gwinty stożkowe, rurowe i cylindryczne to nadal na najpopularniejsze połączenia w instalacjach sanitarnych. Łatwość ich montażu oraz demontażu, optymalne pozycjonowanie ułożenia, a także ogólna dostępność w handlu to ogromne zalety, których na próżno szukać w innych systemach. Przeciwnicy zarzucają gwintom brak wytrzymałości oraz powtarzalności wykonania, która w dużej mierze zależy od doświadczenia montera i jakości użytych materiałów. Chemia przemysłowa ulega ciągłym modyfikacjom i ulepszeniom, dzięki czemu można znaleźć na rynku wiele różnych rozwiązań do uszczelniania gwintów.

Chemia przemysłowa to między innymi teflon, który służy do uszczelniania gwintów. Jest to cienka taśma lub wstążka wykonana, która może być nakładana na gwinty rur, zaworów i innych elementów instalacji hydraulicznej lub pneumatycznej w celu zapewnienia szczelności połączenia. W ofertach wielu producentów teflon dostępny jest także w formie sprayu. Teflon jest materiałem o niskim współczynniku tarcia, co oznacza, że ​​jest bardzo śliski. Dzięki temu taśmy z niego wykonane są bardzo skuteczne w zapobieganiu wyciekom płynów i gazów przez gwinty połączeń rur. Teflon jest również odporny na wysokie temperatury i nie ulega korozji, dzięki czemu jest dobrym materiałem do stosowania w różnych warunkach.

Stanowią one alternatywę dla taśmy teflonowej. Nadal są one mało znane, ale jednak coraz chętniej wybierane przez monterów. Wykonywane są z teflonu (P.T.F.E) lub poliamidu (PA), w formie wielowłóknowej nitki w kolorze białym, nawiniętej na szpulę. Nici uszczelniające gwinty są stosowane w połączeniach gwintowanych, gdzie występują wysokie ciśnienia, temperatury i chemikalia. Często są wykorzystywane w przemyśle chemicznym, petrochemicznym, energetycznym, hydraulicznym, pneumatycznym i w wielu innych zastosowaniach przemysłowych. Nici należy nawijać na oczyszczony gwint. Proces nawijania zaczyna się od końca gwintu, szczelnie wypełniając jego rowki, natomiast koniec nici ucina się ostrzem i przygładza. Łącznik na gwincie można pozycjonować, ale nie więcej niż o 45 stopni.

Nazywa się je także pastami anaerobowymi. Występują w postaci półpłynnej masy uszczelniającej polimeryzującej w warunkach braku dostępu powietrza.  Czas polimeryzacji zależy od wielu czynników m.in.: temperatury, grubości warstwy, rodzaju podłoża i może wynosić od kilkudziesięciu minut do nawet 72 godzin. Najszybciej polimeryzacja zachodzi w podwyższonej temperaturze na złączach metalowych. Warto dodać, że jony metalu są katalizatorem reakcji. Do najaktywniejszych metali zalicza się żelazo, nikiel i stal. Żywice beztlenowe są dwuskładnikowymi materiałami, zwykle składającymi się z żywicy i utwardzacza. Po zmieszaniu tych dwóch składników, żywica zaczyna twardnieć i utwardza się wewnątrz połączenia gwintowego, zapewniając trwałą i niezawodną szczelność.

wp