Nieuczciwa konkurencja - jak z nią walczyć

Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji wyznacza pewne normy określające ramy, w których firmy mogą konkurować. Dość często zdarza się jednak, że przedsiębiorcy mimo to nie dbają o zachowanie dobrych obyczajów oraz przepisów prawa. Jak się przed tym bronić?

Co jakiś czas słyszy się w mediach, że duże znane koncerny wytaczają sprawy karne w związku z nieuczciwą konkurencją. Czym ona właściwie jest? W Polsce, aktem normatywnym regulującym kwestie nieuczciwej konkurencji oraz jej zwalczania jest ustawa z 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Ustawa ta zawiera bardzo ogólną definicję czynu nieuczciwej konkurencji i brzmi ona następująco:

,,za czyn nieuczciwej konkurencji uważa się działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta".

Nieuczciwa konkurencja to działania podejmowane przez konkurencyjne podmioty rynkowe, które naruszają interes przedsiębiorstwa, wobec czego takie działania umożliwiają podmiotowi poszkodowanemu wysunięcie roszczeń wobec konkurencyjnej firmy. Z nieuczciwą konkurencją można walczyć na drodze cywilnoprawnej lub karnej, dlatego przedsiębiorca wykonujący takie czyny może zostać ukarany karą grzywny, a nawet pozbawienia wolności. Wbrew pozorom sprawy karne nie zdarzają się w tym temacie tak rzadko jak można by się było tego spodziewać. Co zaś oznacza sformułowanie ,,sprzeczne z dobrymi obyczajami"? Przyjmuje się, że dobre obyczaje w obrocie gospodarczym to pewne standardy, które wykształciły się w toku rywalizacji rynkowej dotyczące cen czy jakości produktów.

Aby ułatwić rozpoznanie czynów nieuczciwej konkurencji, ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji zawiera przykłady tego typu działań. Należy do nich:

• stosowanie wprowadzającego w błąd oznaczenia przedsiębiorstwa przez inny podmiot - czyli np. stosowanie nazwy podobnej do nazwy firmy już istniejącej na rynku,
• fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług - np. sprzedawanie zagranicznych warzyw jako polskie,
• wprowadzanie konsumenta w błąd poprzez celowe oznaczenie towarów albo usług, lub brak takiego oznaczenia - np. oznaczenia co do pochodzenia, ilości, jakości, składników,
• naśladownictwo produktów, które może wprowadzić w błąd co do tożsamości produktu lub producenta - czyli tzw. „podróbki",
• nakłanianie do rozwiązania lub niewykonania umowy,
• pomawianie lub nieuczciwe zachwalania przedsiębiorcy,
• utrudnianie dostępu do rynku - np. sprzedaż towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub świadczenia,
• wykorzystywanie nieuczciwej lub zakazanej reklamy lub reklamy porównawczej - np. reklama wywołująca lęk u konsumenta lub reklama umożliwiająca bezpośrednio lub pośrednio rozpoznanie konkurenta albo towarów lub usług oferowanych przez konkurenta,
• organizowanie systemu sprzedaży lawinowej oraz prowadzanie lub organizowanie działalności w systemie konsorcyjnym - czyli proponowanie nabywania towarów lub usług poprzez składanie nabywcom obietnicy uzyskania korzyści w zamian za nakłonienie innych osób do dokonania takich samych transakcji.

Jak już zostało wspomniane z nieuczciwą konkurencją można walczyć na drodze cywilnoprawnej lub karnej. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji przewiduje katalog roszczeń cywilnoprawnych dla przedsiębiorcy, na którego szkodę dopuszczono się czynu nieuczciwej konkurencji. Poszkodowany może domagać się:

• zaniechania niedozwolonych działań,
• usunięcia skutków niedozwolonych działań,
• złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie,
• naprawienia wyrządzonej szkody,
• wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści,
• zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa narodowego.

W niektórych sytuacjach sprawca ponosi również odpowiedzialność karną za dopuszczenie się czynu nieuczciwej konkurencji. Dotyczy to szczególnie naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa.

materiał promocyjny