Czy ugoda z bankiem na kredyt frankowy to dobre rozwiązanie?

Kredyty frankowe dla wielu kredytobiorców były jedyną szansą na zakup własnego mieszkania. Nie brakowało także osób, które z uwagi na niską marże kredytu, traktowali go jako narzędzie inwestycyjne. Niestety, zmiana kursu franka szwajcarskiego wywróciła wszelkie te plany do góry nogami, a w raz z nimi rzeczywistość kredytobiorców. Dziś na tle sporów sądowych z bankami, coraz częściej do kredytobiorców kierowane są propozycje ugody. Ugoda z klientem to dla banku oszczędności na kosztach sądowych, jak i możliwość zawarcia umowy na korzystniejszych warunkach niż te, które zasądzić może bank. Czy zatem ugoda z bankiem w sprawie kredytu frankowego to dobry ruch?

Wytyczne KNF

Każdy kto zaciągnął kredyt frankowy powinien być świadomy, że w 2020 roku Komisja Nadzoru Finansowego, w odpowiedzi na lawinę pozwów wystosowanych przez kredytobiorców w kierunku banków kredytujących, przedstawiła pakiet wytycznych dla banków, który określa zasady zawierania umów ugodowych.

W myśl tychże przepisów propozycje pojednawcze mają zakładać przeliczenie kredytów frankowych na złotówki, tak jakby od początku były to kredyty udzielane w złotówkach. Bank ma przedstawić przeliczenie zawierające wysokość dotychczasowych spłat, zaadoptowane według kursu średniego NBP jaki byłby udzielony w tym samym czasie. W ten sposób ustala się wysokość kapitału pozostałego do spłaty jak i wysokość odsetek.

Ugoda nie zawsze korzystna

Rozwiązanie to wydaje się korzystne, jednak nie zawsze jest stosowane. Sporo banków przedstawia bowiem ugody oparte o własne warunku, inne niż te sugerowane przez KNF. Przykładowo, przewalutowanie kredytu ma miejsce w oparciu o kurs złotówki z dnia uruchomienie kredytu. Co szczególnie istotne, ugody te często zamiast stopy LIBOR, jaką stosować powinno się do kredytów udzielanych w CHF, stosuje się WIBOR, co niejednokrotnie wpływa negatywnie na wysokość opłat. Zaniżony LIBOR zmieniany jest zatem na wyższy WIBOR, co przy uwzględnieniu obecnej sytuacji ekonomicznej i stóp procentowych, może doprowadzić do wzrostu rat w najbliższych latach. Pamiętać musimy, że LIBOR od czasu wejścia do Unii średnio był o 3,5 p.p. niższy od WIBOR. Przewalutowanie często stosuje się jedynie do pozostałych do spłacenia rat, a nie do tych już wpłaconych. Dodatkowo pojawia się pytanie - co jeśli ktoś spłacił już swój kredyt?

Ugoda nie dla wszystkich

Inną kwestią jest fakt, że banki nie proponują ugody wszystkim kredytobiorcom posiadającym kredyt we frankach. Mają bowiem grupy, które wyłączone są z możliwości negocjacji. Są to m.in. osoby, które spłaciły kredyt w całości, właściciele kredytów udzielonych na cel inny niż mieszkaniowy, kredytobiorcy pozostający w otwartym sporze sądowym z bankiem, jak i osoby, które dokonały już przewalutowania kredytu na innych zasadach. Stad też, jedyną drogą postępowania dla wymienionych powyżej kredytobiorców jest wstąpienie na drogę sądową.

Zawierać ugodę czy też nie?

Właściciele kredytów we frankach z całą pewnością powinni wykorzystywać wszystkie możliwe szanse do poprawy swojej sytuacji. Z jednej strony, aktualna linia orzecznictwa polskich sądów jest raczej korzystna dla frankowiczów. Wychodząc więc na drogę sądową mogą oni uzyskać korzystne dla siebie rozstrzygnięcie. Niemniej postępowania w sprawach frankowych trwają zwykle około 4 lat. Na rozstrzygnięcie czekać więc trzeba stosunkowo długo, a w tym czasie również mniej lub bardziej angażować się w trwający proces. Często jest to właśnie argument za tym by rozpocząć negocjacje pozasądowe z bankiem. Decydując się na to rozwiązanie warto skorzystać z pomocy radcy prawnego lub adwokata, który specjalizuje się w sprawach frankowych i zna specyfikę postępowań negocjacyjnych. Może on podpowiedzieć nam na czy zaproponowana umowa ugodowa jest dla nas korzystna czy też lepszym rozwiązaniem będzie jednak przeniesienie sporu na deski sądu.

materiał promocyjny